Μύγα

 

Η οικιακή μύγα (Musca domestica Linnaeus, 1758) είναι έντομο της τάξης των δίπτερων και κατατάσσεται στην οικογένεια Muscidae. Στην Ευρώπη το γένος Musca εκπροσωπείται από δώδεκα είδη. Στην Ελλάδα συναντούμε εκτός την οικιακή μύγα τα είδη Musca autumnalis, Musca larvipara,Musca osiris, Musca tempestiva. Στις Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα και στην Κύπρο συναντούμε Musca crassirostris  και στην Κύπρο Musca sorbens, όχι όμως ενδημικά.Το είδος Musca domestica εκπροσωπείται στην Ευρώπη σε δύο υποείδη,στην Ελλάδα η οικιακή μύγα είναι η Musca domestica domestica.

Το επίθετο domestica του επιστημονικού ονόματος είναι οικιακή στα λατινικά 

Πηγή

Αράχνη

 

Η αράχνη ανήκει στα Αρθρόποδα και δεν είναι έντομο, καθώς έχει οκτώ πόδια και το σώμα της χωρίζεται σε κεφαλοθώρακα και κοιλιά.

Ειδικότερα, ο όρος αράχνη περιλαμβάνει κοινά χερσόβια Αρθρόποδα της ομοταξίας Αραχνίδια και της τάξης Araneida (Araneae). Διαφέρουν από την άλλη ομάδα των Αρθρόποδων, τα Έντομα, στο ότι φέρουν οκτώ πόδια και όχι έξι, και το σώμα τους χωρίζεται σε δύο τμήματα και όχι σε τρία[1].Ο Lamarck ήταν ο πρώτος επιστήµονας που διαχώρισε τα Έντοµα από τα Αραχνίδια, το 1801.[2]

Οι αράχνες δεν έχουν φτερά (τα έντομα ή εξάποδα είναι τα μόνα αρθρόποδα που φέρουν φτερά). Πολλές αράχνες πλέκουν ιστό, όπου παγιδεύουν έντομα, τα οποία αποτελούν την κύρια τροφή τους. Λίγα είδη είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο, όπως η ταραντούλα, της οποίας το δάγκωμα πονάει αρκετά, και η μαύρη χήρα, το δηλητήριο της οποίας προκαλεί παράλυση των νεύρων ή ακόμα και τον θάνατο. 

Πηγή

Μέλισσα

Η μέλισσα είναι έντομο από την τάξη υμενόπτερα, που θεωρείται από όλα γενικά τα έντομα το πιο σπουδαίο για τον άνθρωπο αλλά και για τη φύση. Οι μέλισσες είναι υπεύθυνες για το 60-70% της γονιμοποίησης των φυτών και η συνεχής μείωση του πληθυσμού τους έχει απασχολήσει σοβαρά τους επιστήμονες, καθώς η εξαφάνισή τους θα συνιστούσε απειλή για μεγάλο μέρος της ζωής στον πλανήτη.Αξιοσημείωτη είναι μια πρόταση από τον νομπελίστα Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο οποίος είχε αναφέρει ότι «αν κάποτε οι μέλισσες εκλείψουν, το ανθρώπινο είδος δεν θα αργήσει να τις ακολουθήσει». 

 Πηγή

Σαρανταποδαρούσα

 

Το σώμα της σαρανταποδαρούσας είναι μεγάλο σε μήκος και ευκίνητο. Έχει 21 ίδιες ζώνες, εκ των οποίων ξεκινούν ισάριθμα ζεύγη αρθρωτών ποδιών. Το πρώτο ζεύγος έχει μεταμορφωθεί σε άγκιστρα, τα οποία έχουν μορφή σαγονιού. Από αυτά εκχέεται δηλητήριο. Στα πλάγια του κεφαλιού έχει τέσσερα μάτια και στο πάνω μέρος ένα ζευγάρι κεραίες, οι οποίες είναι μικρές. Οι σαρανταποδαρούσες ζουν κάτω από πέτρες στις περιοχές της Μεσογείου και τρέφονται με έντομα και νύμφες εντόμων. 

Πηγή 

 

Το κουνούπι είναι δίπτερο έντομο της οικογένειας Culicidae με 3.500 περίπου είδη ανά τον κόσμο. Θεωρείται, ως ζώο, ο νούμερο ένα φονέας ανθρώπων παγκοσμίως[2].

Το λεπτό και μακρύ σώμα του ενήλικου κουνουπιού καλύπτεται με λέπια και έχει μακριά, πολύ λεπτά πόδια που του επιτρέπουν μόνο να στηρίζεται. Τα φτερά του είναι μεμβρανώδη. Χαρακτηριστικό του είναι μία επιμήκης προβοσκίδα που βγαίνει από τη στοματική του κοιλότητα.

Το αρσενικό κουνούπι έχει πιο τριχωτές κεραίες από του θηλυκού. Τα κουνούπια τρέφονται με νέκταρ ή γύρη που βρίσκουν στη φύση, όμως τα θηλυκά χρειάζονται και αίμα, προκειμένου να μπορέσουν να ζήσουν και να κάνουν αυγά. 

Πηγή

Μυρμήγκι

 Τα μυρμήγκια είναι κοινωνικά έντομα της οικογένειας Formicidae (Μυρμηγκίδες) και μαζί με τις σφήκες και τις μέλισσες, αποτελούν την τάξη Υμενόπτερα. Τα μυρμήγκια εξελίχθηκαν από τους σφηκοειδείς προγόνους τους στα μέσα της Κρητιδικής περιόδου 110 έως 130 εκατομμύρια χρόνια πριν και διαχωρίστηκαν από αυτούς μετά την εμφάνιση των ανθοφόρων φυτών. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 22.000 είδη από τα οποία έχουν ταξινομηθεί περισσότερα από 12.500. Διακρίνονται εύκολα από τις αρθρωτές κεραίες τους και τη χαρακτηριστική δομή του σώματός τους καθώς τα τμήματά του ενώνονται με μικρές αρθρώσεις και η μέση τους είναι ιδιαίτερα λεπτή.[1][2]

Πηγή

Λιβελούλα

 

Οι λιβελούλες είναι έντομα που ανήκουν στην υπόταξη ανισόπτερα (από τα ελληνικά ἄνισος άνισος, «άνισος» και πτερόν πτερόν, «φτερό», επειδή το οπίσθιο πτερύγιο είναι ευρύτερο από το μπροστινό πτέρυγα), η οποία εντάσσεται στην τάξη οδοντόγναθα.

Τα θηλυκά έντομα γεννούν τα αυγά τους κοντά στο νερό ή πάνω στο νερό καθώς και σε επιπλέοντα φυτά. Τα αυγά εκκολάπτονται και κατά το στάδιο της νύμφης τρέφονται με κουνούπια. Οι λιβελούλες περνούν την περισσότερη ζωή τους σαν νύμφες κάτω από την επιφάνεια του νερού. Η τροφή τους αποτελείται από άλλα ασπόνδυλα όπως γυρίνοι και ψάρια. Αναπνέουν μέσα από βράγχια στον πρωκτό και μπορούν να προωθηθούν γρήγορα εκπέμποντας νερό από τον πρωκτό. Μερικές νύμφες κυνηγούν ακόμα και στην ξηρά, κάτι που πιθανόν να ήταν πιο κοινό σε αρχαίες εποχές όταν άλλα αρπακτικά της ξηράς ήταν πιο πρωτόγονα. Η λιβελούλα ζει κυρίως κοντά σε λίμνες και ποτάμια.

Πηγή